Mapenzi ya mahabusu: ‘Nilizaa na mwanaume aliyekuwa jela na mwanangu’

Andrea Casamento mjane wa tabaka la kati kutoka Buenos Aires, Argentina, alikuwa na umri wa miaka 40 wakati maisha yake ya amani na ya kutokuwa na wasiwasi yalipobadilika.

Mnamo Machi 2004, alipokuwa akitumia wikendi moja na marafiki nje kidogo ya jiji, alipokea simu ikimwambia mtoto wake mkubwa kati ya watoto wake watatu, mwenye umri wa miaka 18 tu, amekamatwa kwa wizi.

“Nilikuwa kwenye bwawa, nilitoka nje nikiwa na vazi langu la kuogelea na kwenda kituo cha polisi. Nilikuwa na uhakika kwamba walikuwa wakinidanganya na kwamba Juan amepata ajali.

“Kichwani mwangu, haikuwezekana kufikiria kuwa yuko gerezani, kama sinema,” Andrea anasema, akicheka kwa sababu kwenye ukuta nyuma yake kuna bango la The Woman in Line, filamu inayomhusu, iliyotolewa hivi karibuni katika kumbi za sinema huko Argentina na Uruguay na kwenye Netflix kutoka 31 Oktoba.

Juan alikuwa amekamatwa, alipokuwa akinywa kinywaji kwenye baa na mpenzi wake Jumamosi usiku, na kushtakiwa kwa kuiba empanada nne, keki maarufu za Amerika Kusini, kwa kutishia kwa kisu.

Siku zilizopita, kulikuwa na maandamano makubwa jijini, kufuatia utekaji nyara na mauaji ya kijana. Andrea alikuwa hapo, akiwa ameshika mshumaa, akitaka wahalifu wapewe adhabu kali na kubwa zaidi.

“Niliogopa kitu kama hiki kinaweza kutokea kwa watoto wangu,” anasema, juu ya utekaji nyara. “Wakati mwingine, unapaswa kuwa mwangalifu kile unachouliza.”

Jumatatu baada ya kukamatwa kwa Juan, Andrea alifika mahakamani mapema “kumweleza hakimu kwamba yote yalikuwa makosa”.

Lakini hakimu alimfukuza, akisema: “Sitaki maandamano yoyote nje ya mahakama yangu, kwa hiyo mtoto wako atasalia gerezani hadi suala hili litakapotatuliwa.”

Kisha ikaanza safari iliyochukua miezi minane.

“Maisha yangu yaligeuka kuwa ndoto mbaya,” Andrea anasema. “Siku chache baadaye, bila kesi, Juan alipelekwa kwenye gereza lenye ulinzi mkali, Ezeiza [zaidi ya saa moja kutoka nyumbani kwetu], nami nikakimbia.”

Akiwa hajui jinsi mfumo huo ulivyofanya kazi, Andrea alifika gerezani siku ya uhamisho ili kuonana na mtoto wake ambaye alikuwa ametengwa, lakini hakuweza kuingia.

Na huo ulikuwa uzoefu wake wa kwanza ambao unaipa filamu jina lake, karibu wanawake wote, wengine wakiwa na watoto, wakibeba mifuko, wakingoja milangoni.

“Walikuwa pale, lakini sikuwaona,” Andrea anasema. “Nilihisi kama hali yangu ilikuwa tofauti. Sikujua jinsi gereza lilivyo. Haikuwa sehemu ya ulimwengu wangu hata kidogo. Sikutambua bado kwamba nilikuwa mwanamke mwingine tu katika mstari huo.”

Kwa miezi minane iliyofuata, Andrea alisafiri mara nne kwa wiki hadi gereza la Ezeiza.

Siku mbili kati ya hizo zilitengwa kwa ajili ya kumtembelea. Siku mbili nyingine, alingoja tu kwenye lango la gereza “ikiwa wangemtoa akiwa amekufa”.

“Ikiwa mwanangu atatoka akiwa amekufa kutoka huko, ilibidi niwe wa kwanza kumshika, kwa sababu nilikuwa nimemleta duniani,” Andrea anasema. “Kila siku kwa miezi hiyo minane, niliogopa kwamba wangemuua, kwamba siku moja hatanipigia tena simu.”

Siku ya kwanza Juan hakupiga simu, Andrea alikwenda gerezani lakini hakuruhusiwa kuingia, baadaye alipokea simu kutoka kwa mwanaume aliyejitambulisha kwa jina la Alejo na kumwambia atulie, Juan alikuwa hai lakini kulikuwa na vita na alikuwa kwenye kifungo cha upweke.

Mwanaume huyo aliahidi kumpigia simu tena na alifanya hivyo. Kuanzia siku hiyo na kuendelea, Andrea alianza kupokea simu kutoka kwa Alejo, pamoja na zile za Juan.

“Tulianza kuzungumza na hatukuacha,” anasema. “Niliachwa peke yangu. Hakuna aliyenielewa, si familia yangu, si marafiki zangu, hakuna mtu.” Na Alejo akawa “aina ya mtu, pekee ambaye aliweza kunifanya nitabasamu na kunifanya niishi kuzimu kwa maumivu kidogo”.

“Nisingeweza kutunza chochote zaidi ya kumtoa Juan gerezani. Nilihisi kama mwanangu alikuwa ametolewa tumboni mwangu. Haja ya kumtunza ilinisukuma kushinda kila kikwazo walichokiweka katika njia yangu. Na Alejo, pamoja na kumtunza Juan ndani, aliniambia nichukue hatua, nipigane, niangalie huku na kule ili kuharakisha mchakato huo.”

Andrea alihamia, pamoja na watoto wake wawili wachanga, hadi nyumbani kwa mama yake na akauza mali yake mwenyewe ili kumlipia wakili, ambaye aliweza kuthibitisha kwamba Juan hakuwa na uhusiano wowote na wizi ambao alituhumiwa nao.

Baada ya miezi minane mirefu, Juan aliachiliwa, lakini Andrea aliendelea kwenda jela kila wiki kwa miaka mingine 15.

“Kifungo cha mwanangu kilinibadilisha kabisa,” anasema. “Ilikuwa kama kuamka, kana kwamba mtu alikuwa ameinua pazia ambalo lilinizuia kuona nje ya ulimwengu wangu, bila mimi kuamua kufanya hivyo. Lakini hadithi na Alejo ilikuwa tofauti, kwa sababu sio kitu ambacho kilinitokea, ni kitu nilichochagua.

“Lakini sikumchagua mtu ambaye alikuwa gerezani. Nilimchagua Alejo na Alejo alikuwa gerezani.”

Alejo alikuwa amepatikana na hatia ya matukio kadhaa ya wizi. Wakati alipokutana na Andrea, alikuwa amesalia gerezani kwa takribani miaka 15.

“Wakati huo, nilijua maana yake, lakini sikujali, kwa sababu nilimwona na nilitaka kubaki huko,” anasema.

“Kwangu mimi, mambo yote waliyoniambia hayakuwepo. Niliishi gerezani na mwanangu, lakini sio na Alejo. Niliingia gerezani, kuketi naye kwenye meza na kuzungumza na ilikuwa kama tulikuwa kwenye baa.

“Kumtazama tu kulinitosha. Ilikuwa ni yeye na mimi tu. Kwa nini ningekosa hilo? Baada ya yale niliyopitia, sikuwa tayari kuacha kile nilichohisi, kwa sababu nilijua kwamba wakati wowote, kila kitu kingeweza kukuponyoka kufumba na kufumbua. Na waache wengine waamini chochote wanachotaka.”

Muda mfupi baadaye, Andrea alishuka mara mbili. “Kulikuwa na mkanda mwingi mwekundu wa kuingia, kwa hivyo, ili kurahisisha mchakato, nilipendekeza tufunge ndoa,” anasema, huku akicheka.

Lakini hakutarajia majibu ya haraka kama hayo kutoka kwa Alejo, ambaye mara moja alipanga miadi ya hakimu kwenda gerezani na kupanga harusi.

“Tulifunga ndoa na nikaondoka peke yangu,” Andrea anasema. “Nilikuwa na furaha na hiyo ilinitosha lakini mmoja wa wanawake katika mstari alikuwa akinisubiri nje.

“Aliniambia, ‘Utaendaje kulala hivyo baada ya kuolewa?’ Na alinialika kunywa bia ili kusherehekea.”

Alejo pia alikuwa ameanza kuungana tena na binti yake, shukrani kwa Andrea, ambaye alimleta kutembelea. Na alitaka mtoto mwingine.

Andrea alikuwa na wasiwasi kwamba alikuwa mzee sana kuwa mama, lakini anasema: “Kitu ndani yangu kilinifanya nihisi, baada ya kesi ya Juan, kwamba nilihitaji kuwa mama tena. Lakini pia niliona kuwa ni changamoto kubwa kwamba maisha yangeweza kutoka gerezani. Ilikuwa kama njia ya kuendelea kupinga mipaka ya kifungo na giza ambalo ni jela. Na maisha ya ajabu kama ya mtoto wetu, Joaquín yaliibuka.”

Siku ambayo ulianza, mnamo Juni 2005, Andrea alikuwa gerezani.

“Wanawake waliokuwa kwenye foleni walinisindikiza na kumfanya mkunga achanganyikiwe, hivyo akawaruhusu wampigie Alejo simu yake ya mkononi ili asikie kuzaliwa kutoka gerezani,” anasema. “Yeye na wadi nzima walisikia. Kesho yake, walimruhusu aje hospitali kukutana naye.”

Miaka sita iliyopita, Alejo hatimaye aliachiliwa.

“Hilo lilikuwa swali kubwa kwangu, tutafanyaje kazi nje?” Andrea anasema.

“Niliogopa sana, kwa sababu gerezani nilikuwa maisha yake yote, lakini nje? Ilibidi tujifunze na kutafuta namna yetu. Alilazimika kuushinda woga wake wa kuwa nje pia.

“Leo tuna familia nzuri, yenye matatizo ambayo familia zote hukabiliana nayo. Wakati mwingine tunaelewana vyema na wakati mwingine mbaya zaidi, lakini sote tunajua tuko kwa ajili ya kila mmoja wetu.”